Iga Świątek podczas przedturniejowej konferencji prasowej przed WTA Finals dała jasno do zrozumienia, że jej pierwszym i głównym celem w Rijadzie będzie pokazanie swojego najlepszego tenisa i nie myślenie o potencjalnym obaleniu Aryny Sabalenki z pozycji nr 1 na świecie.
Jak zapewne już dobrze wiecie, Polka straciła pozycję nr 1 na świecie 21 października po tym, jak WTA nałożyła zero punktów za brak udziału w sześciu turniejach WTA 500. Od tego czasu zastosowano dodatkowe punkty zerowe, a punkty z zeszłorocznego turnieju kończącego sezon również zostały odjęte.
Teraz Świątek traci do Sabalenki 1046 punktów rankingowych. Podczas gdy Polak wciąż może zakończyć 2024 rok jako najwyżej sklasyfikowany zawodnik na świecie, Białorusin jest zdecydowanie na pole position, aby zdobyć nagrodę nr 1 na koniec roku.
— Nie wiem. Chcę grać najlepszy rodzaj tenisa. To jest to, co muszę zrobić” – odpowiedziała 23-latka na pytanie, czy wie, co musi zrobić w WTA Finals, aby odzyskać miejsce nr 1 na świecie.
Jakie są
“Oczywiście, że obaj walczymy o to miejsce. Tak, to w zasadzie my w ciągu ostatnich kilku lat. Tak, to znaczy, jestem w turnieju. Oczywiście chcę zagrać tutaj swój najlepszy mecz i wygrać ten turniej. Zamierzam po prostu skupić się na moim pierwszym meczu i robić wszystko krok po kroku” – powiedziała Świątek.
“Właściwie, nie wiem, po prostu miło było ćwiczyć z Aryną, ponieważ nie robiliśmy tego od jakiegoś czasu, prawdopodobnie od 2022 roku. Minęło sporo czasu. Nie jestem do końca pewna dlaczego (uśmiecha się). Tak, to była naprawdę dobra praktyka. Jest świetną zawodniczką. W pewnym sensie zasługuje również na to, by być numerem 1 na świecie. Na pewno będę walczył o to, żeby znaleźć się w tym miejscu”.
Świątek zaprzecza, że czuje się zardzewiała w Rijadzie
Kiedy w niedzielę nowa nr 2 na świecie zmierzy się z Barborą Krejcikovą, będzie to jej pierwszy mecz od dwóch miesięcy – nie grała od czasu porażki z Jessicą Pegulą w ćwierćfinale US Open.
Od tego czasu 23-latka przeszła kilka poważnych zmian, ponieważ nie pracuje już z Tomaszem Wikto