Świątek wygrała z Nadalem i Alcarazem. Paryż zamienił się w piekło

Iga Świątek i Chinka Xiyu Wang grały na korcie centralnym kompleksu Roland Garros. Pół godziny przed ich meczem zajrzeliśmy na drugi co do wielkości obiekt. Tam grali już wtedy Nadal i Alcaraz. Na ich deblowym starciu z Holendrami Griekspoorem i Koolhofem (Hiszpanie wygrali 6:4, 6:7, 10-2) trybuny były nabite kibicami.

Court Philippe-Chatrier może pomieścić 15 225 widzów, a Court Suzanne Lenglen – 10 056. Dlaczego to Świątek i Wang grały na tym większym korcie? Trzeba przyznać, że na mniejszy kibice z ich meczu mogliby się nie zmieścić – trybuny wypełniło 12-13 tysięcy ludzi. Ale zaskakujące i jednocześnie pokazujące szacunek organizatorów do Igi jest to, że właśnie ona była królową wieczoru.

Nadal i Alcaraz przegrali ze Świątek

Oczywiście debel zawsze przegrywa z singlem. Ale absolutnie zrozumiałe byłoby, gdyby teraz wyjątkowo wygrał. Przecież Nadal to legenda Roland Garros, jego 14-krotny triumfator. A Alcaraz to aktualny mistrz, sprzed ledwie półtora miesiąca. Ich wspólne występy wszystkich tu elektryzują. Większym wydarzeniem od ich kolejnych gier było tu tylko starcie Nadala z Novakiem Djokoviciem w drugiej rundzie singla. Ale jeszcze raz: Świątek też ma tu, w Paryżu, swoje zasługi, i swoją pozycję. A klasę potwierdza na każdym kroku.

Dla naszej już czterokrotnej mistrzyni Roland Garros mecz z Xiyu Wang był zwłaszcza w pierwszej fazie piekielnie trudny. Przy wyniku 1:1 i 15:40 Iga obroniła dwa breakpointy wspaniałymi forhendami do linii. Przy stanie 2:2 znów nie dała się przełamać. Już to, że Chinka miała szanse na wygranie gemów przy podaniu Polki, było zaskakujące. Iga wyglądała tak, jakby z trudem przyzwyczajała się do warunków. W momencie rozpoczęcia meczu temperatura powietrza wynosiła 33 stopnie Celsjusza. Mimo że był już wieczór – kwadrans po godzinie 19 – czuliśmy się tak, jakby razem z Igą zamknięto nas w piekarniku. Ale ona musiała biegać i walczyć o olimpijski ćwierćfinał. A my tylko patrzyliśmy.

Paryska moda wyrażona wachlarzami. A Iga też wachlowała

Momentami uwagę od kortu odciągały tysiące kolorowych wachlarzy i dziesiątki parasoli, którymi kibice ratowali się odpowiednio: przed duchotą i od słońca. Robili tak zwłaszcza ci na trybunie, która niemal przez cały mecz znajdowała się w pełnym słońcu. Tam mogło być nawet 50 stopni! Dzięki Bogu od początku cały kort był skryty w cieniu. Gdyby nie był, to zdrowie zawodniczek byłoby poważnie zagrożone.

A propos zagrożenia – faworytka cały czas musiała być czujna. Po bardzo dobrym początku Chinki Iga coraz wyraźniej przejmowała inicjatywę i przełamała rywalkę, wychodząc na 4:2. Za moment, przy swoim serwisie, podwyższyła na 5:2. Wtedy grała swoje firmowe topspinowe forhendy, do tego mądrze ganiała Chinkę po całym korcie.

Tak naprawdę wtedy wydawało się nam, że możemy już być w miarę spokojni o wynik. Ale kto pomyślał, że waleczną, silną, rosłą rywalkę (182 cm wzrostu) Iga zgasi aż tak, jak między gemami gasiła pragnienie, ten się zdziwił. W drugim secie Świątek od razu przełamała Wang, ale prowadząc 6:3, 1:0 i serwując nie podwyższyła prowadzenia. Wtedy przegrała dwa kolejne gemy. Gra Igi falowała. Z 1:2 w drugim secie Świątek wyszła na 4:2. Przy 4:3 musiała czekać aż Chinka wróci na kort z bandażem na lewym udzie. A gdy Wang wróciła, to niespodziewanie przełamała Świątek i zrobiło się 4:4. Na szczęście kolejna fala wyniosła Igę w górę i po przełamaniu na 5:4 Świątek wyserwowała mecz. Uff, to 6:3, 6:4 rodziło się w bólach!

Ostatnia przeszkoda przed strefą medalową. Trudna

Już w środę Świątek zagra w Paryżu ćwierćfinał igrzysk. Rywalka będzie niełatwa – Danielle Collins. Ale Iga jest tu specjalistką od wygrywania spotkań i jednostronnych, i takich, które przechodzą do historii jako dreszczowce (patrz druga runda tegorocznego Roland Garros z Naomi Osaką). Krótko mówiąc: Iga jest już o krok od olimpijskiej strefy medalowej.

Pozostając w – nomen omen – klimacie nawiązań do upałów można powiedzieć, że Iga już widzi oazę na pustyni. Trzeba wierzyć, że Iga tam dotrze. A zatem: Jazda!